The Aldo phenomenon

Sa wa pa siya ma-rock (reggae-dub) star, niadtong wala pay PBB (Pinoy Big Brother), si Errol Budoy Marabiles, usa ka painter (visual artist) nga nahingangha sa pamaagi sa installation art. Dihang midaug siyag third place sa PLDT phone book cover contest, gahuna-huna siya nga mo-mugna og bag-ong pamaagi sa paghimo og art para sa sunod contest. Dili na lang isip usa ka painter kun dili isip usa ka conceptual artist.

Dihang nationalism ang tema sa sunod PLDT contest, mipalit og Philippine flag si Budoy ug iya kining gigisi dayun iyang gipatahig balik sa iyang mga kauban sa fine arts nga sila ni Stephanie Gruet ug Christine Manguera ug dayon gibutang sa glass frame ug gi-ship ngadto sa Manila. Usa kadto ka advanced philosophical concept ug tataw na lang nga maglisud pagsabot ug pagdawat ang mga traditionalists.

Of course, wala kadto modaug. The purpose of joining a competition is to win. Pero the calling of the artist is to share what he has seen. Kinhanglang ma override sa artist ang iyang need to just win. Kay kun dili, mahimo na lang intramurals ang kinabuhi, patas-anay nalas ihi.

Wala moundang si Budoy sa iyang bag-ong tripping human siya mapildi. Pag-exhibit sa Pusod sa SM City Cebu, diha siyay duha ka ground-breaking work. Una, gahimo siyag facade sa sari-sari store nga kumplito sa mga mga sachet nga gipangbitay. Daghan ang nialma niani nga dili kuno kini art apan mao kadto ang iyang thesis: nga usa ka art ang paglaray sa mga nangumbitay nga sashay. Ug ang iyang wayuk nga piece mao ang pagdag manok nga pangtari sulod sa SM exhibit area uban ang balay ug batuganan niini. Kanunay nga makurat ang mga shoppers matag tugtugaok niini. Pinaagi sa maong manok, na-introduce ni Budoy sa mga Sugbuanon ang essence sa conceptual art. (Ug to some extent ang concept sa defamilairization.)

Gikan sa manok moadto kita sa itik. Ang di nako makalimtan nga eksena sa bag-o lang nahuman nga Sinulog Short Film Competiton mao ang itik nga kanunay lang gigukod sa camera. Ang ako na lang manghud maoy mipasabot kanako, pag-abot namo sa balay, nga kadtong itik mao diay girepresentar sa mga yellow nga plastic nga itik nga usa sa mga target sa pusil-pusil sa peryahan.

Ang eksena sa itik gikan sa pelikula ni Aldo Nelbert Banaynal nga “Tawo Tawo.” Daw Buddhist-pacifist nga philosophy ning iyang pelikula. Ug gipakita niya nga ang atong inosenteng ka-agrisibo sa pagpusil sa mga tawo-tawo sa sa peryahan (sama sa mga American Indians ug World War II soldiers) malagmit mo-kondisyon kanato pagkuha sa kinabuhi sa uban.

Walay narration ug walay narrative ang iyang pelikula. Duna ray upat ka eksena nga ga-interlap: Mga Indian nga gipamatay, mga sundalo sa pangubatan, itik nga gigukod ug ang kinabuhi sa ganegosyo sa peryahan. Ang resulta, usa ka katag nga tigmo ang imong gitan-aw nga mhimong usa ka interactive activity kay musuway ka man pagsulbad niini. Ug magngisi kang mopauli sa inyo kun masulbad mo kini kun dili kaspahun kag huna-huna kun unsa kadto kabahin.

Ang climax sa istorya mao ang pagkahimo ngadto sa gagmay nga Sto Niño sa mga tawo-tawo nga target. Isip deboto, pusilon mo ba ang Sto Niño kun kini maoy target?

Nalipay ako nga wa moundang si Aldo pag-experiment human siya maka third place sa maong contest last year. Kay hunahuna-a ra gud kun usay atong maani kun si James Joyce gasige lag “Dubliners” ug si Picasso gasige lag Blue Portraits ug ang ang Beatles gasige lag kantag, “She loves you/ Yeah, yeah,yeah.”